Van zorgen maken naar verwonderen

De laatste tijd reflecteer ik steeds vaker op wat het betekent om nieuwsgierig te zijn. Om écht te verbinden met anderen, om vragen te stellen en om je weer eens te verwonderen over iets. Ik mis dit gevoel, het doet me denken aan mijn vroege jeugd – betrokken, nieuwsgierig en geraakt door alledaagse dingen.

Deze onbevangenheid raak je een beetje kwijt als je ouder wordt. Het leven raast voorbij en je wordt opgeslokt door dagelijkse dingen zonder er écht bij stil te staan.

Verwondering raak je kwijt

Het leven wordt vanzelfsprekend en je verliest het gevoel van verwondering. Je luistert naar een verhaal dat iemand vertelt maar bent ondertussen, in je gedachten, al bezig met het formuleren van een antwoord. Hierdoor luister je minder goed, het maakt je minder betrokken.

Lees ook: het interview kunstfotografe met Gaby Fling

Op je werk maak je een praatje terwijl je in je hoofd al bezig bent met het volgende project. In feite zijn we als mens altijd bezig met honderden dingen tegelijk waarbij we geen een ding écht goed doen. We maken ons zorgen over deadlines, over wat we antwoorden, idealen en de manier waarop we overkomen en daardoor blijft er weinig ruimte over voor verwondering.

Is het een optie om dit gevoel weer terug te krijgen? Om te oefenen om weer onbevangen en nieuwsgierig in het leven te staan? Leven met een open mind en ruimte creëren voor verhalen, lessen en prikkels die je raken. Ik geloof dat dit kan maar daarvoor heb je rust nodig. Wanneer je het gevoel hebt dat je vrij bent, is er meer ruimte voor verwondering.

Om je vrij te voelen, moet je eerlijk zijn naar jezelf. Reflecteer aan het einde van de dag: “wat gaf mij vandaag het meeste plezier? Waar ben ik bang voor? Houd ik hopeloos aan iets vast wat ik eigenlijk los moet laten?” Er is altijd een mogelijkheid om meer onbevangen in het leven te staan maar dan moet je bereid zijn om dingen los te laten. Soms lukt dat niet door omstandigheden maar er zijn altijd momenten waarop je wél de keuze kunt maken om iets los te laten.

Een baan waar je niet gelukkig van wordt. Ruzies in de familie. Vriendinnen met wie je niet meer op een lijn ligt. Jij verandert en het leven en de mensen om je heen ook. Om nieuwsgierig en onbevangen in het leven te staan, heb je een zekere leegte nodig. Deze leegte was er vroeger vanzelf. De dagen leken langer, je verveelde je weleens. Met propvolle agenda’s, drukke banen, gezinnen en een grote sociale kring is hier geen sprake meer van. Dus maak die agenda – en dus je leven – wat leger.