Het lijkt alsof je alles voor elkaar hebt
Dit kreeg ik deze week te horen. Nee hoor zei ik, lijkt dat zo ja? Ok fijn dat je het zegt want dan wil ik dit even verduidelijken op social media. Ik zeg dit niet om medeleven te vragen of om een applaus te krijgen, maar om je bewust te maken dat het gras niet groener is bij de buren, en dat daarom jezelf vergelijken met anderen geen zin heeft.
Ik ben opgegroeid als enigskind tussen ruziënde ouders, voelde me vaak onzichtbaar en niet gehoord, werd flink gepest door acne, bleef zitten in havo 4, had een kaakoperatie, heb het hypermobiliteitssyndroom waardoor ik scheve vingers heb, schommel nog steeds met m’n gewicht en ben nog steeds een twijfelkont.
Niemand heeft alles voor elkaar, ook al lijkt dat zo. Het gaat zich om de manier waarop jij naar je problemen kijkt en niet in die slachtofferrol kruipt. Want shit, weet je nog, vroeger…. dat de tijd zo langzaam ging? Nu is een jaar zo voorbij. Life is a rollercoaster. Ups en downs horen erbij. Alleen ups zouden het ritje ook niet leuk maken toch? (Zegt degene die niet in achtbanen durft). Accepteer wie je bent en streef niet naar perfectie. Perfectie laat de tijd niet langzamer gaan. Maar kijk wel naar wat je écht wilt en pak die kansen! Het blijft een balans tussen hart en hoofd.
