Waar ben ik mee bezig?
Is een vraag die jezelf regelmatig stelt. Zeker als dingen niet gaan zoals ze moeten gaan en je de ene tegenslag na de ander moet verwerken. Wat zou je dan graag willen weten waar je eigenlijk mee bezig bent. Of hoe de toekomst eruit ziet. Dat zou het leven een stuk makkelijker maken en je een identiteit geven om je aan vast te klampen.
Mensen hebben de drang om alles te verklaren, ze zijn bang om minderwaardig of onwetend te zijn. Dit maakt ze angstig voor afwijzing en falen. Als je niet weet waar je mee bezig bent, dan ben je niet goed genoeg en dat creëert ongelofelijk veel angst. Toch is het van nature onlogisch dat je weet waar je mee bezig bent. Als je écht wilt weten waar je mee bezig bent, dan moet je je branden aan een heet voorwerp. Je moet fouten maken en pijn voelen. Steeds weer. Pas als je schreeuwt om hulp, als je aan het einde van je latijn bent en ergens bent beland waar je ver vandaan wilde blijven, dan kom je achter antwoorden. Maar is dat nodig? Is het zo erg om zonder antwoorden te leven? Kunnen we leven met onwetendheid? Best wel.
