Ben jij een pleaser? Je betaalt er een hoge prijs voor
“Het maakt mij niks uit”. Ik hoor het mezelf té vaak zeggen terwijl het me eigenlijk wél uitmaakt. Waarom rolt het tegenovergestelde dan over mijn lippen? Iedereen mag toch een mening hebben. Oké, ik kan me goed aanpassen en mezelf inleven in anderen. Soms maakt het me ook niks uit. Maar op sommige momenten ben ik een pleaser. Iets waar ik niet per se trots op ben.
Eerlijk is eerlijk: ik vind het ook niet fijn als iemand dingen zegt maar niet meent. Als ik vraag: “Hoe vind jij mijn schoenen”, en iemand zegt: “ja heel mooi!” maar denkt: afschuwelijk. Of nog erger: als je iemand vraagt om samen iets gezelligs te doen en diegene vervolgens met tegenzin achter je aansjokt. Meegaan is geen verplichting!
Toch heeft iedereen het een beetje in zich, dat pleasen. Je merkt het niet meteen, maar op een gegeven moment put het je uit. Logisch, want je kunt niet altijd aan andermans verwachtingen voldoen. In the end kan pleasen leiden tot onrust of zelfs een depressie. Het zorgt ervoor dat relaties bitter worden en dat je elkaar dingen misgunt. Terwijl dat in eerste instantie he-le-maal niet het geval was.
Lees ook: 14 dingen die je over hoogsensitieve personen moet weten.
Pleasen is dus een gemeenschappelijk goed. Maar waarom danst iedereen zo graag naar andermans pijpen? Voor een groot deel komt dit voort uit angst. We maken ons druk om hoe anderen over ons denken en willen een ander vooral niet tot last zijn. Daar komt nog bij dat het lekker veilig is om zelf niet te veel op de voorgrond te treden. We vinden het fijner om een ander te laten kiezen omdat je het zelf dan nooit fout kan doen. Logisch.
Het please gedrag begint vaak al vroeg. Als kind. Ieder kind heeft namelijk z’n onzekerheden, zeker als je hooggevoelig bent is de harde buitenwereld ingewikkeld. Dealen met afwijzing, kritiek of fouten is nog ingewikkelder. Wat doe je dus? Je vermijdt lastige situaties en daarom wordt je extreem toegefelijk. Ergens tegenin gaan kost meer energie dan je lief is. En waarom? Om vervolgens alsnog ongelijk te krijgen? Of een heftige discussie. Het is zo makkelijk om ‘ja’ te zeggen. Kun je even dit, wil je even zus, kom je zo? Ja, ja, ja. Ik doe het ook en zeg bijna áltijd ja. Geen probleem.
Totdat je op een gegeven moment een patroon ontdekt. Dat begint vaak met een onrustig gevoel, het gevoel dat je nog honderdeneen dingen moet doen, maar je hebt geen idee waar je de tijd vandaan moet halen. Daarna schakel je je gevoelens uit en handel je op de automatische piloot, je klapt dicht. Uiteindelijk ga je passief-aggresief gedrag vertonen. Nee knikken, en ja bedoelen. Klagen en anderen de schuld geven van mislukkingen. Je kunt het omschrijven als wraakgedrag, een gevolg van opgekropte frustraties. Niet best, want het voedt wantrouwen, jaloezie en je wordt er erg onzeker van. Ook wel bitter. Stel je eens voor: een vriendin vraagt of je af wilt spreken, je hebt eigenlijk geen tijd. Toch zeg je ‘ja’. Niet een keer, maar wel vijf keer. Hierdoor kom je in de knoei met je eigen werk, maar nee, dat is écht niet jouw fout. Ook al ben jij degene die ‘ja’ zegt en weet de ander daardoor niet half hoe druk jij hebt, ze krijgen uiteindelijk toch een sneer omdat jouw opgekropte frustraties eruit moeten. En omgekeerd hetzelfde: het is niet leuk als iemand tegen je zegt dat hij of zij niet boos is, maar je voelt dat er iets in de lucht hangt. Hij of zij reageert onaardig maar ‘nee hoor’ er is ‘niks aan de hand’. Blijkbaar heb jij iets verkeerd gedaan, maar je zou niet weten wat. En dat komt omdat iemand je wilde sparen, bang was voor commentaar, maar zich nu van binnen op vreet. Of dit: hoe irritant is het als een date niet durf te zeggen dat hij je eigenlijk niks vindt. Uit medelijden. Alleen merk jij heus wel dat er iets niet klopt.
Onthoud goed: je bent de baas over je eigen leven. Wanneer je altijd maar bezig bent met het pleasen van anderen is dit niet gunstig voor jezelf én je omgeving. Het kan je uiteindelijk dierbare relaties kosten en dat is het niet waard. Mensen om je heen hebben meer aan je als je jezelf bent, dan wanneer je ze constant tevreden probeert te houden. Het is klaar met dat please gedrag.
Lees ook: 3 zinvolle communicatietips voor hoogsensitieve mensen.
