Een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimd hoofd

Het lijkt soms onbegonnen werk. Een gebed zonder eind. Een klusje waar je steevast als een berg (rommel) tegenop ziet. Opruimen. Ik betrap mezelf bij iedere poging opnieuw op gebrek aan structuur. Iets oppakken, het vervolgens weer ergens anders neerleggen en vanuit die plaats weer nieuwe rommel creëren. Eigenlijk verzet ik dus een hoop werk zonder resultaat. Met als grootste kwelling: een onrustig gevoel.

Ondertussen lummelen manlief en ik gewoon rustig verder en krijgt onze eettafel annex werkbank, bureau én aanrecht, steeds meer moeite om haar oorspronkelijke functie: het diner, goed te volbrengen.
Gelukkig zijn er op deze wereld velen met mij die dit gevoel van tegenzin en uitstel ervaren. Maar tevens weten we allemaal eigenlijk dat het “makkelijk” aan te pakken is, dat het eigenlijk best wel meevalt wanneer we ermee bezig zijn en, niet geheel onbelangrijk, we met een voldaan gevoel achteraf beloond zullen worden. Het toverwoord? Heel simpel: DOEN!

Alleen al het feit dat er inmiddels een populair en veel gelezen boek verschenen is, geschreven door een heuse “opruimgoeroe” zegt genoeg. Er is behoefte aan; het blijkt nodig om onszelf in te lezen. Ook mensen uit mijn nabije omgeving hebben het boek gelezen en zijn er erg lovend over. De Japanse Marie Kondo blijkt namelijk, naast het geven van zeer praktische en handige adviezen, ook te beschikken over het vermogen, mensen “verslaafd” te maken aan opruimen? Echt? Ja echt.

Maar dan. It’s up to me now. De proef op de som. Geen woorden maar daden, zo luidt de slogan van een bekend voetbalclub en vanaf nu ook mijn levensmotto. Althans, als het op opruimen aankomt dan. Het is zover. De zondag strekt nog ver voor me uit en ik ben gisteravond niet op stap geweest, oftewel lekker fris en uitgeslapen. Stap 1 is voor mij meteen het belangrijkst. Alles staat of valt met goeie muziek. En hard volume. De man mág in de buurt zijn, maar dan moet hij wél meehelpen en verplicht meeluisteren naar de Guilty PLeasures playlist op Spotify. Dan gaat het gebeuren. Dozen worden gevuld, los slingerend spul zonder bestemming zo, hup, de vuilnisbak in, administratie veilig achter slot en grendel, heerlijk riekende allesreiniger in de aanslag en frisse bloemen op tafel…ach wat kan een mens soms makkelijk tevreden zijn.. “Tijd voor een kop thee en chocola! Wacht. Stop! Niet kruimelen! En hier heb je een onderzetter. Schat, moet je nu écht hier dat flesje bier openmaken?”

Het is waar: een opgeruimd huis betekent een opgeruimd hoofd. Voor even dan. Er moet natuurlijk ook in geleefd worden..