Daarom huilde ik bij ‘Amy’: dit is waarom je de docu moet zien
Asif Kapadia maakte een briljante documentaire over Amy Winehouse, de talentvolle zangeres van o.a. Valerie en Rehab, die helaas veel te vroeg stierf. Eerlijk is eerlijk, ik leef sowieso gauw mee met de pijn van een ander, maar van Amy (zo heet de documentaire) was ik echt een lange tijd stil. Dit is waarom de film mij zo raakte:
1. Ik voelde haar pijn
‘We only said goodbye with words-I died a hundred times – You go back to her – and I go back to…’
Eerst zie je hoe ongelooflijk verliefd Amy is op Blake Fielder, hij maakt het uit en Amy schrijft Back to Black. Als je haar dit vervolgens hoort zingen, geloof me: GOOSE PUMBS ALL OVER.
Lees ook: Leven na de dood: tover je lichaam om tot heuse boom.
2. Deze docu gaat over zoveel meer dan alleen over Amy
‘You should be stronger than me’
De documentaire laat belangrijke thema’s van het leven zien. Vriendschap, familie en innerlijke struggles. Haar issues zijn zo herkenbaar. Het is prachtig om te volgen hoe haar talent en carrière zich ontwikkelen, maar je voelt ook hoe beklemmend de keerzijde – de enorme beroemdheid – is.
3. Ik realiseerde mij hoe dichtbij een verslaving is
‘They tried to make me go to rehab-I said, no, no, no’
Man oh man wat heb ik vaak meegezongen met Rehab. Heel stom, maar ik realiseerde mij nooit echt wat ik aan het zingen was. Ja, ik wist dat Amy niet vies was van drank en drugs, maar als je haar compleet van de wereld op het podium ziet staan, dan raakt dat je diep in je hart. Hoe kan deze mooie, talentvolle en humoristische vrouw zo ver van zichzelf staan? Waarom heeft ze niet harder gevochten om met haar emoties om te gaan? En wat voor vader ben je als je geld boven het welzijn van je dochter verkiest?
Kijk, voel, huiver, huil en zing mee. Hopelijk verlaat je de bios met een extra levensles op zak. Hier zie je waar de film draait.
Lees ook: Verwacht! Het allerlaatste seizoen van Downton Abbey!