Column Robin; George Poenie en de bijzondere massage man
Vandaag word ik gemasseerd. Niet heel bijzonder zou je denken, maar daar heb je het mis. Dit zou zomaar eens een heel unieke ervaring kunnen worden. Mij is namelijk verteld dat ik een traditionele Srilankaanse (is het Srilankaan of Srilankees?) massage krijg vandaag.
Nu ben ik geen expert op het gebied van massages. Sterker nog, ik zou mezelf eerder een massage barbaar kunnen noemen. Meer dan de Thaise Chinees in Amsterdam en de Balinese massages op Bali, ben ik eigenlijk niet gewend. Ik heb ooit eens een shiatsu massage mogen ervaren op werk; met kleren aan in een speciale stoel, rekken en strekken. Bijzonder lekker! Maar goed, een Srilankaanse massage is voor mij dus volkomen nieuw.
Het guesthouse waar we verblijven heeft een eigen massage kamer op het dakterras. Of nou ja kamer, zeg maar eerder een massage hutje. De masseur komt hier op afspraak de gasten verwennen, wanneer ze hebben lopen zwoegen door de warme straten van Kandy. Zo ook wij. Na een middag te hebben doorgebracht in de koninklijke botanische tuinen, kunnen onze beentjes wel wat liefde gebruiken.
Ik zoek nog snel even naar een elastiekje voor mijn haar, voordat ik mezelf naar boven begeef. Gezien ik niet zit te wachten op een vette coupe, lijkt het me verstandiger om mijn haar alvast uit de weg te ruimen. Vol verwachting begeef ik mezelf naar het hutje op het dak waar de masseur me al op staat te wachten.
Voor dat ik de kans krijg om hem een hand te schudden en te vragen wat precies de bedoeling is, schiet hij al een klein kamertje in. Het hutje blijkt te bestaan uit drie ruimtes; een ontvangstruimte, de behandelkamer en een stoomkamer. Hij leidt me naar de behandelkamer, geeft me een handdoek en gebaart dat ik me moet uitkleden. Het is donker en een beetje muffig, maar niet onaangenaam. Nadat hij de kamer heeft verlaten, ontkleed ik me tot op m’n onderbroek en sla ik de handdoek om me heen. Even later komt de masseur weer het kleine kamertje binnen gelopen. “Please sit on this chair, we start with a head massage”. Hmm dat is lekker, een hoofdmassage! Al helemaal in m’n hum neem ik plaats op de stoel.
Ik begin langzaam weg te dromen over stranden met unicorns en tafels vol met kaas, taart en shoarma (ja I know, maar ik droom echt van lekker vies Hollands eten!!), terwijl de masseur een hele fles olie over mijn hoofd giet. Genieten!
Wacht eens even, hij doet wat?!
Oh meine gutte, de beste man schenkt wat lijkt op minimaal 2 liter olijfolie vol over mijn hoofd. MIJN HAAR!! Nou daar gaat het “opletten dat mijn haar niet vet wordt” voornemen… De olie druipt nog net niet mijn ogen in en ik doe mijn best om de olie niet in m’n oor te laten lopen, terwijl de masseur van mijn haar een vogelnestje probeert te bouwen. Knijpend, krullend, draaiend, kloppend en roerend bewegen zijn handen over mijn haar. Ik probeer naarstig opzoek te gaan naar mijn happy place (denk unicorns, denk red velvet taart…), maar het is lastig om m’n aandacht weg te brengen van de bijzondere handelingen op mijn hoofd.
Gek genoeg begin ik na een paar minuten toch te ontspannen. Ach, het is maar olie. Stiekem is het eigenlijk best lekker dat geknijp, gekrul, gedraai, geklop en geroer op mijn hoofd. Het maakt zo veel herrie dat je wel moet ontspannen. Er is namelijk niet veel ruimte meer voor je eigen gedachtes. Misschien juist ook wel de hele bedoeling van een massage Robin…?
Na een poging om mijn haar te verbouwen tot een nieuw project van Eigen Huis en Tuin, mag ik plaatsnemen op de massagetafel. Oké dit hebben we achter de rug, nu is het echt tijd om te relaxen!
De tafel heeft geen gat in het einde, dus ik lig met een oor op de tafel. Inmiddels is mijn hoofd zo zwaar van al dat getrek, dat ik me daar niet zo druk om kan maken.
De masseur pakt een nieuwe fles olie, wat een mix van kokos en kaneel blijkt te zijn, en giet een halve liter over mijn been. Nu had ik me inmiddels wel kunnen voorstellen dat het waarschijnlijk niet zo’n massage zou worden zoals ik op Bali gewend was, maar domme ik ging nog steeds uit van een heerlijke relaxte ervaring. Domme ik. Het lijkt wel alsof zijn handen batterijtjes hadden, zo snel stuiterde hij over mijn benen. Eerst werden mijn kuiten even goed geknepen en in mootjes gehakt, waarna mijn bovenbenen aan de beurt waren.
Terwijl ik probeerde te ontspannen en door de bijzondere pijn heen te ademen, voelde ik ineens iets anders. Wacht, was dat nu zijn vinger…? Ach dat ging vast per ongeluk. Maar nee, nog een keer en toen nog een keer en nog een keer en nog een keer. Telkens wanneer zijn handen stroken maakte op mijn bovenbenen, raakte zijn vingers elke keer even kort mijn edele deel. Nu had ik wel een onderbroekje aan, maar door al dat geschud en getrek was deze inmiddels allang van zijn plek verschoven.
Nu ben ik normaliter heus niet zo preuts. Ik ga geregeld met vriendinnetjes naar de sauna en ervaar dan niet meer of minder schaamte dan een ieder ander. De eerste handdoek drop is altijd even ongemakkelijk… En bij de massage draai ik me ook niet om voor een blote borst hier of daar. Maar mijn flamoes, mijn kleine oester, de kers op de taart, dat blijft toch een heilige plek. Die alleen aangeraakt hoort te worden op mijn eigen verzoek. En hoe aardig deze man misschien ook is, ik kan me niet herinneren dat ik hem vrij spel heb gegeven om mijn rozenknopje een massage te geven!
Wacht Robin, volgens mij zoek je hier te veel achter. De beste man is gewoon je been aan het masseren en daar hoort je bovenbeen ook gewoon bij. Hij heeft waarschijnlijk gewoon hele lange vingers en hij zit heus niet te wachten op jouw oestertje.
Ondertussen verplaatst de masseur zich richting mijn armen en ik merk dat ik wat meer ontspan. De massage voelt nog steeds alsof hij brood aan het kneden is, maar het is nog steeds niet dus danig pijnlijk of vervelend dat ik er mee wil stoppen. Langzaam droom ik weer weg naar een wondere wereld voor lekker eten, tot ik iets voel stoten tegen mijn hand. Het zal toch niet…? Ik probeer stiekem te gluren in de richting van mijn hand. Ja hoor! Dat is zijn, je weet wel! Deze knaap zit gewoon zijn slurf tegen m’n hand aan te drukken! Pot-ver-domme…
Nu vraag je je wellicht af, waarom ik op dat moment niet ben opgestaan om hem vriendelijk te bedanken met de binnenkant van mijn hand tegen zijn wang. Maar ik kon het gewoon niet. Nog steeds bestond namelijk de kans dat hij het echt niet express deed! De ruimte is nou eenmaal klein en smal en hij kan moeilijk kaarsrecht blijven staan terwijl hij me aan het masseren is… Dus ik zeg niets, maar schuifel mijn hand gewoon iets weg van de rand van de tafel.
Dit scenario herhaalt zich aan de andere kant van mijn lijf, waarna hij me vervolgens vraagt om me om te draaien. Bijna panisch probeer ik nog snel even mijn onderbroek op zijn oorspronkelijk plek terug te brengen, wat niet echt wil lukken. De masseur vraagt nog even of alles oké is, waarop ik alleen maar een soort gek geluidje uit kan brengen waar je wellicht ergens een vorm van ‘oké’ in zou kunnen herkennen. Het geluidje echode nog even na in het kleine kamertje, wat voor hem genoeg reden was om mijn onderbroek bij de rand vast te pakken en in een ruk naar beneden te trekken. Euhmmmmm…..!!!!
Oké om het verhaal niet uit zijn verband te trekken, hij had mijn onderbroekje zo naar beneden getrokken dat het nog net de bloemblaadjes bedekte. If you know what I mean. Maar goed, veel hoefde je niet meer aan de verbeelding over te laten.
Gulzig stortte hij zich op mijn borsten. Als kleine stressballetjes begon hij m’n mandarijntjes te kneden. En hoe hard ik ook probeerde om me voor te stellen dat dit gewoon heul normaal is en onderdeel is van de srilankeese traditie, probeerde ik me met name in te houden om de beste man geen blauw oog te geven.
Nadat mijn borsten het nodige kneed werk hadden overleefd, waren ook mijn buik, armen en benen aan de beurt. En mijn liezen. En mijn venusheuvel.
Daar lag ik dan. Verstijft. Gek he? Normaalgesproken zou ik iemand zo een tik verkopen als hij in mijn intieme zone zou komen, maar in de context vond ik het toch lastig. Je wil iemand ook niet in verlegenheid brengen door een scene te schoppen over iets, waar een ander zich totaal niet van bewust is. Het lijkt een beetje op dezelfde ongemakkelijkheid als de kapper je haar net te kort knipt en vraagt wat je er van vindt. Je kunt het niet over je hart verkrijgen om te zeggen dat je het afschuwelijk vindt, terwijl je eigenlijk van binnen je best aan het doen bent om geen zenuwinzinking te krijgen.
Nog volop verzonken in deze dilemma’s, tikt de masseur me op mijn schouders. Of ik plaats wilde nemen in de stoomcabine. Een beetje verdwaasd en ongemakkelijk, trek ik snel mijn onderbroek omhoog en sla ik de handdoek om me heen. Ik volg hem naar een kamertje waar een traditionele stoomcabine staat, wat lijkt op een middeleeuws martelapparaat. Een soort houten kist, met een deksel waar alleen je hoofd uit komt. Het leek een beetje op een goochelaarsdoos waar de assistente door het midden gezaagd wordt. Ik neem plaats.
Ja oké, je verklaart me voor gek. Maar wat zou jij doen?!
Uiteindelijk is de goochelaarsdoos best lekker. Het is een soort sauna waar je hoofd niet in hoeft te zitten. De masseur heeft inmiddels plaats genomen op de stoel waarop ik zojuist ben ondergedoopt met olie als een stukje olijfbrood. Hij vertelt over zijn massage ervaring. Over hoe hij verschillende stijlen toepast uit Sri Lanka, India en andere landen. Over zijn aryuveda achtergrond en yoga training. Ik begin me steeds schuldiger te voelen. Is dit niet gewoon een man die het lichaam bekijkt als een stuk gereedschap? Misschien ziet hij mijn lichaam niet zoals ik dat zie. Misschien zit hij gewoon stukken vlees, die beweging nodig hebben. Of energie stromen die in goede banen geleid dienen te worden. Zonder enige seksuele bijbedoelingen.
De behandeling is inmiddels voorbij en ik waggel langzaam terug naar de kamer. Jo staat me enthousiast op te wachten; ‘En?!’ vraagt hij opgewonden. Ik kan alleen maar een beetje brabbelen. Wat is er net eigenlijk gebeurd? ‘bijzonder he?’ vraagt Jo weer. ‘Nou ik vond het behoorlijk intiem’ weet ik uit te brengen. Jo begint te lachen ‘ik dacht al dat je dat zou zeggen. Zijn vingertoppen vonden ook geregeld mijn edele delen.’ ‘Echt?’ vraag ik verbaasd. ‘Haha ja, maar ja schat hoe moet die beste man anders je bovenbeen masseren? Dit was eindelijk een keer een echte massage, niet zo’n aai sessie als we gewend zijn.’ ‘Maar ik dacht…’ ‘Ja jij dacht ja. Jij dacht zeker dat hij wel trek had in een broodje pindakaas!’. Ik begin te gniffelen. Dus toch…
’S avonds in bed lig ik de hele situatie nog eens te overdenken. Worden wij vrouwen niet soms te bang gemaakt, dat alle mannen misbruik van ons willen maken? Dat mannen naar het vrouwelijk lichaam kijken als lust objecten en daardoor niet meer normaal kunnen nadenken. Nu zal dat vast en zeker ook ergens zo zijn en in ieder andere context was dit natuurlijk niet oké geweest, maar een beetje vertrouwen op zijn tijd is niet misplaatst…
Maar toch, ik ben blij dat George Poenie weer veilig opgeborgen zit en dicht in de buurt van de enige man die hem de hand mag schudden…
Lees ook: Het verhaal van een typisch meisje
