Waarom introversie jouw kracht is

Soms ben ik stil. Niet omdat ik niks te vertellen heb, maar omdat ik net zo lief luister. En soms, áls ik dan een keer iets wil zeggen, ratelen anderen zo voor mijn beurt. Dan ben ik weer stil. Eigenlijk zou ik op die momenten brutaal m’n mond open moeten trekken, maar dat doe ik dus niet. Je zou kunnen zeggen dat ik introvert ben, al houd ik niet van labels en denk ik dat er in ieder introvert persoon ook een extravert wezen schuilt. Dat terzijde

Ik ben dus geen typische introverte persoonlijkheid. Ik ben sociaal en ik heb altijd m’n zegje klaar. Dat heb ik geleerd, het wordt verwacht. Speak up is de norm in deze maatschappij en iedereen doet het, dus als je het niet doet kom je verlegen en asociaal over. Van stille willies komt niks terecht, dus zet iedereen z’n extraverte masker op. Introvert zijn is overigens niet hetzelfde als verlegen zijn, al komt verlegenheid veel vaker voor bij introverte persoonlijkheden. Verlegenheid heeft te maken met angst, introvertie is je natuur. Het eerste kun je veranderen, het laatste beter van niet. Minder introvert worden is nergens goed voor, minder verlegen wel, want verlegenheid – angst dus – steelt mooie momenten en beperkt je in zekere zin.

Lees ook: luisteren is belangrijker dan praten.

Extraverte introvertelingen
Introverte mensen kunnen ook aan small talk doen, maar voeren liever een diepgaand een-op-een gesprek. Ze gaan graag naar feestjes maar hebben het na een paar uur wel weer gezien. Ze hebben tijd nodig om zichzelf op te laden. Toch doen ze dat niet. Ze willen meedoen met de gezellige meute, ook de aandacht krijgen die ze verdienen. Maar in the end merk je dat introverte mensen altijd bedachtzaam zijn, gereserveerd. Daar is overigens niks mee, alleen als je jezelf skills aanleert die niet bij jou als persoon passen kan het wel eens teveel worden. Netwerken, presenteren of shinen op een feest kosten simpelweg meer energie omdat het niet per se in je zit. Hierdoor ga je constant over je eigen grenzen heen, wat zelfs kan leiden tot een burn-out.

The best of both worlds
Susan Cain, schrijfster en spreekster, vertelt ons in deze TED TALK over haar introvert-zijn. Het belemmerde haar in haar zijn. Alleen bleek niet haar introversie het struikelpunt te zijn, maar het feit dat ze dacht dat ze extraverter moest worden. Dat kan niet. Je moet juist jezelf blijven, je eigen krachten gebruiken en je misschien wat minder op social media begeven. Want daar sta je constant in de picture, moet je je steeds bewijzen. Nee. Dat is niks voor introverte personen. Luisteren daarentegen is iets waar je in uitblinkt. Je bent empatisch en anderen voelen zich gehoord. Daarnaast heb je ook het vermogen om dingen te zien die een ander niet ziet. Hierdoor neem je doordachte beslissingen en blunder je minder snel. Alles wat je doet doe je met veel toewijding en naar een ander ben je ontzettend loyaal. Omdat je me-time nodig hebt trek je jezelf regelmatig terug. Prima, want einzelgängers barsten van de creativiteit. Afijn genoeg. Kijk zelf maar even naar deze inspirerende video.