Column Robin: Leven in de jungle van Bali als Tarzan & Jane
Weer een week voorbij. Man de tijd lijkt wel op fast forward te staan! Maar wat een mooie avonturen weer allemaal. Deze week draaide om massages (heel vervelend), voelde we ons net Tarzan en Jane in de jungle en gingen we culinaire uiteten. Living in the moment lijkt opeens zo slecht nog niet.
Waar ik vorige week nog moeite had om in het moment te leven, is tijd nu opeens een vergeten fenomeen. Wat zou het soms toch mooi zijn als we de tijd soms stil kunnen zetten. Even iets langer genieten van het moment wat zich heeft aangediend. Maar goed, ook dat hoort bij het leven, loslaten!
Voor het eerst had ik eindelijk het gevoel alsof ik op vakantie ben. Daarvoor was ik me hier telkens tegen aan het verzetten. ‘Ik ben niet op vakantie!’ Zei ik fel als iemand weer eens vroeg of ik een lekkere vakantie had. En oké, als vakantie betekent dat je niet hoeft te werken en elke dag kan chillen, dan ben ik inderdaad niet op vakantie. Maar wat is er mis met een constant vakantiegevoel? De meeste mensen zouden hiervoor tekenen, dus het is tijd dat ik me daar lekker aan overgeef. Nou lieve mensen, dat is mij deze week goed gelukt! Met drie massages, zeven smoothie bowls, een acro yoga workshop en twee uber chille villa’s, kan ik echt niet meer zeggen dat mijn leven niet lijkt op een grote vakantie.
Zo voelden wij ons afgelopen weekend net Tarzan & Jane in onze jungle villa. Ons “hutje” lag midden in het regenwoud van Ubud. Nou hutje… Zeg maar gerust gewoon droomhuis. Ver weg van de invasie aan Eat-Pray-Love toeristen, die hun geluk lijken te beproeven in het centrum van Ubud. Begrijp me niet verkeerd, ik vind de film ook fantastisch! Maar jij en ik weten ook wel, dat geluk niet te vinden is in een dorpje op Bali. Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk.
Jungle Fish, Ubud
Terug naar ons droomhuis. Zoals een goed droomhuis beaamt, wordt het gevoel van ‘een met de natuur’ vaak gecreëerd door veel glas. Grote glazen ramen, maar ook grote glazen deuren. Nu wil het net zo zijn, dat onze villa zo’n mooie glazen deur in de badkamer had staan. Niet heel handig als je, zonder bril, nachtblind en half slapend naar de wc probeert te gaan. Vol overtuiging liep ik regelrecht op de deur af, met een gigantische knal en een bult op mijn hoofd als gevolg. Die avond hebben we meerder blikjes Bintang uit de koelkast gehaald. Niet om te drinken, maar als koeling voor de bult.
De volgende dag gingen wij (mijn bult en ik) en Jo naar een Acro Yoga workshop. Hilarisch! Jo en ik hebben in Amsterdam wel eens eerder een aantal lesjes gevolgd, maar zijn het daarna een beetje uit het oog verloren. Na een beetje Google en Facebook speurwerk kwam ik erachter dat er in Ubud een Acro Yoga workshop werd gehouden bij Radiantly Yoga. Toppie! Het leuke aan Acro Yoga is dat je heel fysiek bezig bent, zonder dat je het doorhebt en terwijl je ondertussen ook nog eens vrienden aan het maken bent. Klinkt top toch? Acro Yoga draait voornamelijk om vertrouwen. Vertrouwen in je partner, maar ook vooral vertrouwen in jezelf. Bij twijfel verliest de ander namelijk ook zijn vertrouwen en dan lig je op de grond. Maar ook over de kracht van je lijf. Zo heb ik zelfs Jo op kunnen tillen met die gekke beentje van me (al spatte de angst van Jo zijn gezicht af haha). Toch was Jo een wat beter base en voelde ik me net Jane die aan het vliegen was op haar Tarzan. #couplegoals!
Nu zijn we geland op onze laatste bestemming voor het grote yoga avontuur gaat beginnen; The Apartments Umalas. Een van de best kept secrets van Bali. De perfecte plek om bij te komen van alle drukte en mezelf voor te bereiden op volgende week; mijn Yoga Teacher Training! Whaa dat wordt me wat!
Stiekem ben ik best wel zenuwachtig. Wat als ik niet lenig genoeg ben, of het niet snap, of me niet kan concentreren (tikkeltje ADHD patiëntje in the house), geen aansluiting met de groep kan vinden, of gewoon totaal niet leuk vind?! Allemaal zaken die ik los moet laten, maar die je stiekem toch even voorbij voelt komen in je hoofd.
Uiteindelijk heb ik daar allemaal nul invloed op. Wat er ook gebeurt; dat zien we dan wel weer! Voor nu zit ik op mijn ligbed, mijn column te tikken terwijl ik af ga sluiten omdat mijn masseuse is gearriveerd. Ik zal zeggen wat je denkt; klinkt als een damn good holiday. Oh yes baby, it sure is!
