Het is niet je werk. Het is je werkplek

De afgelopen tijd zijn veel mensen anders naar hun werk gaan kijken. Thuiswerken liet de één tegen de muren oplopen, de ander fietste er fluitend doorheen en wil niet anders meer. Maar in veel gevallen zijn het niet de werkzaamheden op zichzelf die jouw gemoedstoestand bepalen, maar de werkvloer en de collega’s. Die twee elementen vormen de basis voor een gelukkig werkzaam leven.

Hoe hoger je klimt

Zelfs als je een gevierd sporter, model of rockster bent, kan je werk een sleur worden. “Soms heb ik het gevoel dat ik een prikklok moet hebben voordat ik het podium op loop”, zei Kurt Cobain bijvoorbeeld. Hij zong ooit de wijze woorden “There’s nothing on the top but a bucket and a mop”, oftewel: hoe hoger je klimt, hoe meer werk er te doen is. Van een hogere positie word je niet per definitie gelukkiger. Wel van lieve collega’s en een werkplek waar de sfeer dagelijks positief en open is.

In de file

Als je vervelende collega’s hebt en je werkplek niet inspireert, stap je ’s morgens met tegenzin de auto in. In de tijd vóór corona heb je je in de file, samen met al die andere trouwe werknemers die uren in hun auto duimen zaten te draaien, vast wel eens afgevraagd: waar doen we het allemaal voor? Puur en alleen om de hypotheek, de kinderopvang en de autoverzekeringen te betalen, of voor een hoger doel? Tijdens het thuiswerken konden we dat relativeren.

Ouderwets gezellig

Nu alles weer op gang komt, komt er bij veel mensen een antwoord op deze vraag. In het beste geval is het ouderwets gezellig op de werkvloer. Men geeft aan elkaar gemist te hebben en zet er eensgezind de schouders onder. Goed nieuws dus! Of er hangt een gelaten sfeer van “shit, de thuiswerk periode die als vakantie aanvoelde is voorbij” en “daar heb je die vervelende collega weer”. Wordt het in het laatste geval niet tijd iets anders te gaan doen? ‘Ja’ luidt het antwoord. Het werkt verfrissend als je geen eisen stelt aan het werk, maar des te meer aan de werkplek.

Elkaar inspireren

Er zijn werkplekken waar je je beter op je gemak voelt – en dus vanzelf beter presteert. Dynamische omgevingen waar de één met New York loopt te bellen, een ander zich met logistiek bezighoudt en een derde ervoor zorgt dat het pand netjes blijft. Maar waar men elkaar respecteert, naar elkaars ideeën luistert en vooral: waar hiërarchie een vies woord is. Uiteindelijk zijn het de omgeving en de teamleden die jou gelukkig maken, omdat elke soort werk uiteindelijk een sleur wordt als je elkaar niet meer inspireert.