Wat is dat toch met de vrouwen die niet meer willen koken
Vroeger was het duidelijk, vrouwen hadden maar één recht: het aanrecht. Mannen die dit nu nog over hun lippen krijgen, weten dat ze ervan langs krijgen. Bovendien kunnen de meeste mannen fluiten naar een gezonde verse maaltijd. Tegenwoordig hebben vrouwen wel wat anders te doen dan zich terug te trekken in de keuken om zich omringen met deeg, verse groenten en bergen afwas.
De meeste vrouwen kiezen ervoor om niet meer te koken, of in ieder geval: zo min mogelijk. Dit verschijnsel is er de laatste jaren ingeslopen. Niet alleen bij mij thuis, waar mijn moeder de eerste jaren van mijn leven vooral in de keuken stond, maar later mijn vader net zoveel. Gelukkig konden ze allebei heerlijk koken en ben ik opgegroeid met verse groenten uit eigen tuin. Avondeten was bij ons dan ook een moment van samenzijn, iedereen moest aan tafel blijven zitten totdat iedereen z’n bord leeg had. Dat deden we ook, al was het vaak met tegenzin. Want bij vriendjes en vriendinnetjes mocht je gewoon voor de televisie eten!
Bevestigd! Twee glazen rode wijn voor het slapen gaan helpt je af te vallen.
Want dat is wat vrouwen willen. Het huishouden zo gemakkelijk mogelijk maken, in alle haast snel iets op tafel zetten, om het vervolgens ook nog eens haastig op te eten. Deze gewoontes zijn er tijdens de tweede golf van het feminisme al ingeslopen. De plek van de vrouw in het gezin en de huishouding moest anders. De voedingsindustrie speelde hier perfect op in door kant en klare pakjes en zakjes te produceren en door deze te promoten onder het mom van: vrouwen moeten zo min mogelijk tijd in de keuken besteden. De reclames beloofden de vrouw een ‘bevrijding uit de keuken’.
Niet zo gek dus dat het gebrek aan culinaire ambities tegenwoordig heel normaal is. Waarom zou je koken? Het is veel sneller om iets af te halen, en vaak nog gezond ook. De keuze wordt groter en eerlijk is eerlijk: ook ietsje gezonder. Waar je vroeger alleen pizza’s kon laten bezorgen, komt tegenwoordig ook je salade gewoon aan huis.
Veel vrouwen nemen een voorbeeld aan Carrie Bradshaw waar de oven dient als opslag voor een stel Manolo’s. Of aan Bridget Jones die voor de verandering blauwe soep maakt, en dat is nog altijd beter dan Olivia Pope uit de serie Scandal waar wijn en popcorn dagelijks op het menu staan. Deze vrouwen bevestigen maar weer eens dat koken niet tof is.
Toch ben ik blij dat er bij ons thuis zoveel aandacht is geweest voor eten, inmiddels kook ik zelf bijna iedere dag. De lasagna van mijn moeder is hemels! En als ik deze voorschotel maak ik gegarandeerd een goede indruk op al mijn gasten. Maar de meeste vrouwen voelen er niet veel voor om uren in de keuken te zwoegen voor een betoverende maaltijd. Ze komen niet tot rust door in pannen te roeren of door een bol deeg te kneden. En die rust moet wel ergens vandaan komen in onze druk bezette levens.
Koken heeft te maken met zelfredzaamheid. In de keuken moet je verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en voor degene die je lief zijn. Feminisme hoeft er niet toe te leiden dat vrouwen de keuken verbannen, we moeten de keuken juist weer eigen maken. Koken is ook een vorm van vrijheid! Het is een plek waar je jezelf kunt zijn, waar je al zingend kunt snijden, roeren en bakken. Een plek waar je je creativiteit kwijt kunt, en waar je je hoofd leeg maakt.
