Toen shoppen nog heel gewoon was…

De meeste vrouwen zijn dol op shoppen. Of in ieder geval dol op er leuk uit zien en daarmee dus dol op mooie dingen kopen. Tot voor kort was het ook iets positiefs. Keken we massaal lachend naar sex in the city en was ‘shop till you drop’ een prima slogan. Waar 100 paar schoenen een paar jaar geleden nog best imago-verhogend waren, ben je nu eigenlijk een vervuiler. Tenminste zo begin ik het te ervaren.

Begrijp me niet verkeerd ik ben ook dol op mooie spullen. En zeker de sale vind ik lastig te weerstaan. Maar ik word al een tijdje niet meer echt blij van 70% korting.. Want nu denk ik, ‘ik heb genoeg, waarom zou ik het kopen alleen omdat het economisch een goeie deal is?’ Voor de aarde is het een slechte deal. Want als we blijven denken dat het gaat om het beste product voor de goedkoopste prijs, dan blijven we in een oud mechanisme hangen.

Echt gezellig vind ik het niet. Ik verlang nog wel eens naar het guilty free shoppen. Maar het lukt me niet echt meer. Het knaagt als ik veel koop, zeker als ik het niet nodig heb.

Ik ben vrij mainstream, dus ik zal vast niet de enige zijn. En ik ben benieuwd welke kant dit dan op gaat. Gaan we uiteindelijk allemaal minder kopen? Zo erg dat de economie onder druk komt te staan? Of krijgen we een verschuiving naar een diensten economie? Massaal naar de masseur, kapper, coach en dure sportscholen? Of blijven we overconsumeren, maar kopen we vooral spullen met een ‘groen’ keurmerk?

Dat laatste is een mooie trend, maar het moet toch ook geproduceerd en gerecycled worden. En we blijven massaal verslaafd aan kopen… Misschien is minder, veel minder, gewoon het beste. Maar wat betekent dit dan voor de mode trends? Is het straks mooi om er vintage uit te zien? Zou het zover doorslaan dat het cool is om met een trui met vlekken en rafels rond te lopen? Of zullen we mooi altijd boven duurzaam blijven prioriteren?

Ik ben benieuwd waar het heen gaat. Vooralsnog blijf ik bewust shoppen met hier en daar een uitglijder.