Een pleidooi voor niks doen
Heb jij ook het idee dat je geen opening lijkt te kunnen vinden om even op adem te komen? Is jouw leven een grote rush en heb je soms het idee dat alles aan je voorbij raast? Dan is het tijd voor rust. Niks doen is tegenwoordig de grootste kunst van het leven.
Ik ben al jaren non-stop aan het hollen en draven. Net als iedereen heb ik doelen die ik nastreef en met succes. Aan ambitie en passie geen gebrek, eigenlijk pak ik alle kansen met beide handen aan op een enthousiaste manier. Hierdoor doe ik veel maar ben ik eigenlijk ook nooit in balans. Zo is het nou eenmaal. Er zijn zoveel dingen die ik echt graag wil en ik probeer alles uit het leven te halen. Daarom knal ik door… omdat ik dat altijd gedaan heb.
Maar is dit wat ik wil? Altijd buffelen. Nooit een pauze. Een tijdje stevig doorknallen is prima maar als dit te lang duurt gaat het ten koste van mijn creativiteit. Om op ideeën te komen moet je soms luisteren naar je innerlijke zelf, je zachte en intuïtieve kant. Deze ontdek je alleen als je af en toe gas terug neemt en écht luistert naar je gevoel. Hard werken is prima maar niks doen is net zo belangrijk. Alleen maar hard werken omdat het moet is een valkuil waardoor veel mensen zich juist nutteloos en inspiratieloos voelen. Hard werken is niet het doel maar een middel om doelen te bereiken en als je het zo bekijkt zijn er altijd meer opties om deze doelen te bereiken. Hard werken is namelijk niet de enige manier om ergens te komen, ik ben productiever en creatiever als ik regelmatig ‘niks’ doe. Voor mij draait het leven niet om hard werken, het gaat om slim werken, efficiënt werken en geïnspireerd werken.
In deze wereld waarin we altijd geprikkeld worden is het voor mij juist belangrijk om niet alles te pakken wat voorbij komt. Momenten om te voelen, om in stilte creativiteit te ontplooien en om unieke vaardigheden de ruimte te geven zijn zoveel meer waard. Jammer genoeg wordt dat niet altijd gewaardeerd. Druk zijn is namelijk sociaal wenselijk en als je het niet druk hebt op je werk, dan doe je toch iets verkeerd. Terwijl ik de ene taak nog niet heb afgerond, komen er al weer nieuwe werkzaamheden op mijn bordje. Dit resulteert in ellenlange to-do lijstjes die ik eigenlijk niet wil hebben. Voor mij is het kansloos om te werken vanuit drukte en daarom is het belangrijk om nú rust te pakken. Nú even een wandeling maken in de natuur. Nú even niet analyseren maar voelen. Niet dóen maar zijn. Contact maken met jezelf. Nú. Rust is eng omdat je er niet aan kunt werken en omdat not-done is op de werkvloer. Maar het leven is geen trekken en duwen om verder te komen, het is een veranderlijk proces waarbij niks doen juist voor energie en nieuwe inzichten zorgt. Wat hoop ik dat werkgevers in de toekomst ‘rust’ als een van de meest positieve eigenschappen gaan zien want even niks doen is absoluut geen verspilde tijd.
Foto: Emma Peijenburg
