Column Robin: Yoga met een famous Insta girl
Nicaragua begint druk. Heel druk. We vliegen van bestemming naar bestemming alsof ons leven er vanaf hangt. Heel veel tijd om er van te genieten is er niet altijd. Je komt aan bij hotel zus, maar zit alweer te plannen met hotel zo. Gelukkig zijn er ook nog momentjes waar ik wel even mijn rust kan pakken. Tijdens de yoga bijvoorbeeld!
Toevallig, toevallig, biedt het luxe hotel waar ik slaap, gratis yoga lessen aan. Na vier maanden niet sporten, ben ik wel toe aan een beetje lichamelijke inspanning. Ware het niet dat het regent en ik me eigenlijk veel liever nog een keer had willen omdraaien in bed, maar dat zit er niet in! Een van de eisen van het hotel, was dat ik de yogales zou filmen. En dus zit er niets anders op dan me uit bed en in mijn legging te hijsen. Met mijn ogen nog op standje half open, waggel ik naar de yogazaal
Wanneer ik daar aankom, zie ik tot mijn verbazing alleen maar leeftijdgenootjes. Eenieder die wel eens een resort yoga klasje heeft gevolgd weet dat het publiek voornamelijk iets oudere dames trekt en dat heeft vaak ook invloed op het niveau van de les. Daar hoefde ik me nu duidelijk geen zorgen over te maken. De yoga lerares had verdacht veel weg van mijn ex, met schouders waar zelfs Rico Verhoeven nog van onder de indruk zou zijn. Ik hou mijn hart vast!
Terwijl de rest van mijn klasgenootjes gezellig met elkaar zitten te kletsen, wrijf ik nog even wat slaapkorrels uit mijn ogen. ‘S ochtends ben ik niet altijd even een held als het aankomt op het leggen van nieuwe ‘sociale contacten’, laat mij maar lekker even voor me uit staren.
Ik zit net lekker weg te dromen bij het geluid van de oceaan, wanneer ik vaag een mannenstem hoor vragen waar ik vandaan kom. Gezien het antwoord uit blijft, vermoed ik dat de vraag aan mij wordt gesteld. Ik draai me om en zie een jonge, vermoedelijk Australische, jongen zitten. Hij ziet er verbazingwekkend wakker uit en ik vraag me ernstig af hoe dat sommige mensen lukt op dit tijdstip.
Alsof hij doorheeft dat zijn vraag nog niet helemaal tot me door is gedrongen, probeert hij het nog eens opnieuw; ‘where are you from?’. Ah dus toch een Aussie boy. We doen het wel bekende ‘oh I LOVE Amsterdam vs oh I LOVE Australia!’ spelletje en belanden dan al snel op de vraag wat ons hier brengt. Hij blijkt met zijn vriendin mee te zijn, die hier als Travel Blogger op reis is.
Naast mij blijkt een meisje te zitten. Een wel borstige, slanke, knappe dame. Zo’n meisje waar je normaliter niet overheen zou kunnen kijken, waren het niet dat je ogen vol zouden zitten met slaapsnot… Ze is druk in gesprek met een van de andere yoga aspiranten en heeft dus niet door dat ik haar een beetje suf zit aan te gapen. ‘Oh wacht, ik was in gesprek met iemand’, bedenk ik me net op tijd. Ik richt mijn blik weer tot de Aussie Boy, die fotograaf blijkt te zijn (natuuuurlijk!). Ze reizen twee en een halve week door Nica, voordat ze weer terug vliegen naar Australie.
Nieuwsgierig als ik ben, probeer ik tijdens de yogales uit te vogelen of ik de dame in kwestie misschien ken. Gezien we in hetzelfde vak zitten, zou het zo maar eens kunnen dat ik haar wel eens voorbij heb zien komen op Instagram ofzo. Maar tot nu toe, nog geen belletje…
Ik zwoeg mezelf door de yogales, wat meer begint te lijken op een yoga bootcamp… Ik ben dan ook blij wanneer ik me klaar maak voor mijn laatste pose; Savasana.
Na de korte powernap, is de les dan eindelijk voorbij. We kletsen nog even wat na en ook het meisje naast mij voegt zich bij het gesprek. Ze vertelt dat ze is uitgenodigd door het toerisme bureau van Nicaragua en hier voor twee en een halve week rond reist.
Inmiddels kan ik mijn nieuwsgierigheid niet langer onderdrukken. Uitgenodigd worden door het lokale toerisme bureau en 2,5 week betaald rond reizen?! Dan moet dit wel een populaire dame zijn. Ik bedoel, mijn langste persreis was 5 dagen en ho maar dat mijn vriend mee mocht.
Terug gekomen in onze tree house suite, is er geen tijd voor detective sessies. Ik moet nog zoveel doen dat ik de ontmoeting tijdens de yogales bijna vergeet. Tot dat ik plaatsneem op de wc, de plek waar de beste ideeën worden geboren en de succesvolste zoeksessie plaatsvinden. Opzoek naar inspiratie scroll ik door mijn Insta feed. En daar is ze. De knappe travel blogger van de yoga les. Dus toch!
Lichtelijk jaloers scroll ik door haar Instagram. De ene foto nog mooier dan de andere en om maar niet te spreken van dat lijf, of haar haar! Geen wonder dat ze meer dan 100.000 volgers heeft, wie wil dit nou niet? Gesponsord door de mooiste kledingmerken en luierend in de mooiste hotels, dit is travel bloggen 2.0.
Een beetje verslagen kom ik van de pot af en plof ik naast man lief neer. Hier valt toch niet op te boksen? Mijn Instagram account telt nog geen 800 volgers en het enige kledingmerk dat mij wil sponsoren is de hobbykamer van mijn schoonmoeder. Ik hou van mijn baan, maar dat hele populariteit spelletje vind ik maar lastig. Ik ben nu eenmaal niet het type dat het populaire meisje gen draagt. Ook nooit geambieerd trouwens! Maar in deze wereld helaas soms wel nodig.
Direct begin ik mijn eigen foto’s te analyseren. Misschien moet ik ook maar wat vaker mooie kleding dragen, of iets sexyer op de foto staan. Maar al snel wuif ik die gedachtes weg. Weet je, ik ben gewoon een gekke Hollandse meid. Mijn kleding is niet perse boeiend, mijn lijf niet rechtstreeks uit de Woman’s Health en mijn foto’s niet allemaal bewerkt. Maar hey, dat is oke! Want ook gekkies zoals ik, kunnen nog steeds wel heel erg goed zijn in wat ze doen. En is dat niet waar het om draait?
Liefs,
Robin
Lees ook:
