Column Robin: Waarom ik sterretjes zag…

In de column van vorige week konden we lezen dat Robin voor vier maanden is vertrokken op reis. Wat een beroep! Dit ging alleen niet zonder slag of stoot. Zelfs het leven van een travel blogger gaat niet altijd over rozen…

Hallo!! Daar zijn we weer! Vanuit het altijd tropische Caribische eiland; de Dominicaanse Republiek. Inmiddels zijn we precies een week geleden aangekomen en kan ik zeggen dat we al redelijk zijn gesetteld. Elke ochtend staan we om 06:00 uur op om onze Nederlandse opdrachtgevers te woord te kunnen staan en om 13:00 uur (wanneer NL lekker op de bank ploft), gaan wij richting het strand. Wat een leven!

Toch was het niet altijd even makkelijk om dit “perfecte” leven te bereiken. Zo heb ik behoorlijk wat haren verloren en rimpels vergaard als het gaat om het boeken van deze reis. Ik neem je mee naar een aantal weken geleden, ergens op de derde etage in Amsterdam West…

Na onderhand al zes weken bezig te zijn geweest met het zoeken van het “perfecte” ticket, is mijn kookpunt bereikt. We moeten verdommen nu boeken! De tijd dringt en zonder bestemmingen kan ik mijn reis (en dus mijn werk) niet voorbereiden. Vandaag gaan we boeken. Kosten wat het kost.

giphy-2

En dus zaten wij op zondagmiddag, al zeker vier uur lang naar tickets te zoeken. Ieder onze eigen laptop en een notitieboek tussen ons in. Alle opties zijn mogelijk. Bestemming; onbekend. De enige eisen die we hebben zijn: goed internet, een leefbaar klimaat en genoeg diversiteit om het er een maand vol te houden. Hallo de halve wereld! Dat is natuurlijk niet echt makkelijk kiezen…

Uiteraard moet het budget technisch ook kloppen. Zo vonden we New York – Hawaii – Colombia een mooie route, maar probeer maar eens betaalbaar in New York en Hawaii te wonen. Not going to happen. Brazilië dan! Tenzij je een geniaal ticket via Fly4Free vindt, is vliegen vanuit Brazilie simpelweg peperduur. Dus ook die bestemming valt af.

giphy-5

Na een hoop bloed, zweet en tranen stuitte we eindelijk op een mooie route voor een goede prijs en met betaalbare slaapplekken. Een Caribisch eiland (Dom Rep), een grote stad (Mexico City) en een relatief onbekende bestemming (Nicaragua). Inmiddels is het al 23:30 zondagavond en hangen onze oogleden al op half zeven. Je zou kunnen zeggen, niet het ideale moment om een ticket te boeken…

Maar niet boeken is uiteraard geen optie! Dus daar gaan we. Ieder op onze eigen computer, want dat scheelt ons weer vijf tientjes. Voordat we onze creditcard erbij pakken, checken we eerst nog even alle data. Check? Check! BETAALD. Man man man, ik kan het bijna niet geloven. Is het gezeik van tickets dan nu echt eindelijk voorbij?

Ik sta me al in mijn feestjurk te hijsen om het te vieren, of ik hoor Jo in de woonkamer een potje te staan vloeken. Blijken onze retour vluchten van Nicaragua naar Amsterdam niet overeen te komen… Daar gaat mijn feeststemming! Uiteraard kunnen we het boekingskantoor niet telefonisch bereiken (hallo 23:30 uur ’s nachts…), maar wonder boven wonder is de chat klantenservice wel actief.

giphy-4

Er zit niets anders op dan het hele ticket annuleren en een nieuw ticket aan te schaffen. Uiteraard niet nadat we drie keer alle datas hebben gecontroleerd… Om er drie dagen later achter te komen dat weer niet alle datas kloppen en we voor €100 een nieuw ticket moeten bijkopen. Dag €50 besparing! Suf zeg…

Een paar weken later zit de reisstemming er dan eindelijk in. We gaan naar een tropisch eiland! Ik kan het bijna niet geloven, #bucketlistgoals! Gezien we in Amerika moeten overstappen, heb ik alvast onze ESTA’s aangevraagd. Benieuwd naar de status log ik in op de website. Mooi, mijn ESTA is goed gekeurd. Nu die van Jo… DENIED…

Nu is het Jo die in paniek raakt. Hoe de F kan dit?! Wellicht heeft het er iets mee te maken dat ik per ongeluk heb aangevinkt dat hij een ernstig overdraagbare ziekte en/of een psychische stoornis heeft?

giphy

 

God zij dank wordt de tweede ESTA aanvraag wel gewoon goedgekeurd en kunnen we de feeststemming dan ook gewoon voortzetten. De laatste dagen voor vertrek zijn zo als gewoonlijk hectisch. We hebben nog steeds geen verblijf of transfer geregeld, wat nu toch ook wel een beetje zorgwekkend begint te worden.

Toch komt het de laatste twee dagen voor vertrek allemaal een beetje samen. Het huisje is geboekt en de transfer besluiten we op het vliegveld wel te regelen. Ook de inpak stress is voorbij. De koffers staan al ingepakt en de wekker is gezet.  Vamos a la playa! Wat kan er nu nog mis gaan?!

Nog heerlijk in dromenland, word ik wakker geschut door Jo. Heel even denk ik dat ik me heb verslapen en ik vlieg uit bed; we moeten gaan! Euhm nee schat, onze vlucht is zojuist geannuleerd…

giphy-3

Enfin; je begrijpt dat de aanloop van deze reis niet helemaal is gegaan zoals gehoopt. Maar dat betekent niet dat het resultaat daar onder hoeft te lijden. Sterker nog; de extra dag heeft er voor gezorgd dat we uiteindelijk wel en hele goede transfer hebben kunnen regelen en we hebben er hopelijk nog wat centjes op verdiend met de hulp van Claimingo.

Wat is nu de conclusie van die verhaal? Reisstress is doodnormaal en tickets boeken kan je het beste op 1 computer, tegelijkertijd.

Liefs!

Robin