Column Amy: De Carrière switch

“Wauw! En moet je dan ook weleens naar de rechtbank voor een zitting?” “Hmhm”, knikte ik bevestigend. De ogen van de dame voor mij begonnen te fonkelen. “Zo, om dat te bereiken moet je vast veel discipline hebben. Wat ontzettend knap!” De dame ontving hierop een ongemakkelijke glimlach van mij terug.

Tot een paar maanden geleden keken mensen mij nog vol bewondering aan als ze hoorden dat ik advocaat was. Ik heb dat zelf nooit begrepen. Het klinkt misschien gek, maar het ‘advocaat zijn’ heb ik nooit ervaren als iets dat ik “zou hebben bereikt”. Het was geen doel op zich of zo. Bovendien was ‘advocaat zijn’ mijn beroep, het zei niets over mijzelf. En begrijp mij niet verkeerd. Ik heb er ook hard voor moeten werken. Daarnaast is het een mooi beroep. Maar ik heb het nooit gelinkt aan een prestatie.

De keuze dat ik besloten heb om te stoppen als advocaat is heel bewust geweest. Ik had geen verschrikkelijke baas, geen absurde werktijden, geen vervelende cliënten en ik heb ook geen burn out gehad. Mijn interesses lagen simpelweg ergens anders. En dat laatste zorgde er wel voor dat mijn werk destijds veel energie kostte. Ik merkte bovendien dat andere dingen mij juist heel veel energie gaven.

Zo verdiepte ik mij buiten de kantooruren om graag in de psyche van de mens en alle aspecten rondom voeding. Ook heb ik naast mijn werk als advocaat mijn diploma tot voedingsdeskundige behaald.

Daarnaast heb ik altijd een interesse gehad in “mijn generatie”, ook wel “generatie Y” genoemd. Hoe komt het bijvoorbeeld dat veel twintigers en dertigers om mij heen het gevoel hebben “niet precies te weten wat ze willen”? En, waarom is het tegenwoordig “normaal” als je niet lang voor dezelfde werkgever werkt? Dit, in tegenstelling tot “generatie X” die het liefst 40 jaar voor dezelfde werkgever werkt. Hoe komt het dat mijn generatie een bovengemiddelde interesse voor voeding en gezondheid heeft, terwijl dit tegelijkertijd de generatie is waarbij de meeste (keuze)stress heerst en waarbij drie keer Thuisbezorgd per week volkomen acceptabel is? Ontzettend boeiend, zo meen ik.

En geloof mij, het besluit om mijn baan op te zeggen is niet makkelijk geweest. Ik ben immers een doorzetter: stoppen was toch geen optie? Gelukkig kan ik nu zeggen dat het volgen van mijn hart de beste beslissing ooit is geweest.

Door mijn eigen ervaring merk ik dat ik mensen graag wil helpen bij het vinden van hun passie en de struggles die zij op het werk ervaren. Dit doe ik als coach. Want hoe mooi is het dat je andere mensen kan helpen en daar ook nog eens je boterham mee kunt verdienen?

FOTO: Manon Galama