Borsten: een eigenaardig stel
Als jong meisje kom je pas met borsten in aanraking – of niet. In ieder geval je krijgt ze of je wilt ze, en je hoopt dat ze mooi worden. Perfect. Want de perfecte borsten worden al in tienerbladen omschreven als groot, maar niet te groot. Fier overeind met kleine tepels, maar niet té klein. Deze tepels moeten niet te licht of donker zijn en vooral niet zichtbaar in kleding. Echt. Dit wordt er over borsten geschreven.
Dus aan deze ‘ideale’ verwachtingen wil eigenlijk bijna iedere vrouw voldoen. Draag jij een beha in maat AA? Grote kans dat je zeker twee cupmaten groter koopt met vulling erin. Heb jij cup DD? Dan staan jouw grote borsten vast en zeker niet fier overeind. Dus die perfecte borsten, bestaan die eigenlijk wel?
Tot overmaat van ramp kom je er ook nog achter dat links groter is dan rechts, en de vorm is ook best wel tubulair. Jezus! Waarom heb je niet gewoon die lekkere prammen uit de boekjes?
Borsten zijn geweldig
Gelukkig zijn al jouw zorgen onterecht, je bent onzeker -logisch -, maar niet nodig. Want hoe streng jij jouw borsten ook observeert en de ene na de andere imperfectie ontdekt, ze zijn niet imperfect. Ze zijn alleen niet allemaal hetzelfde, en dat is oké. Want je kunt honderden borsten met elkaar vergelijken, geen stel ziet er hetzelfde uit. En hadden we je al verteld dat ze ook nog veranderen? Ze worden groter, kleiner en met de jaren ook slapper. De potloodtest zullen ze dan zeker niet meer doorstaan, maar hun taak hebben ze perfect uitgevoerd.
Waar zijn ze eigenlijk voor?
Want daarvoor heb je ze toch? Om kinderden te voeden. Dat kan overigens niet als je zelf nog een kind bent, dus daarom groeien borsten pas in de pubertijd. Best gek als je hierover nadenkt, want borsten zijn het enige lichaamsdeel dat zich pas volledig na de geboorte ontwikkelt. Het is overigens niet zo dat kleine borsten niet geschikt zijn om borstvoeding te geven. Dit feit ontkracht dan ook meteen de theorie van evolutiepsycholoog Gordon G. Gallup, die beweert dat vrouwen borsten hebben als maatstaaf voor hun vruchtbaarheid. Een vrouw met volle ronde borsten zou het vruchtbaarst zijn, terwijl een platte borstkast voor een man niet de moeite waard is om op te jagen. Onzin natuurlijk want vrouwen met weinig borstklierweefsel zijn net zo vruchtbaar.
Borsten zijn de nieuwe billen
Volgens de Britse zoöloog Desmond Morris zijn de borsten de ‘nieuwe’ billen. Omdat mensen vroeger allemaal krom liepen, waren borsten niet te zien. De billen daarentegen staken pront naar achteren. Mannen werden in die tijd alleen maar opgewonden van billen, en seks gebeurde altijd van achteren. Toch moesten vrouwen ook met hun nieuwe ‘rechte’ lichaamshouding aandacht van mannen weten te trekken. Niet alleen om zich voort te planten, maar ook om een man aan zich te binden. De man moet wel iets hebben om naar uit te kijken als hij na een jachtpartij weer huiswaarts keert, is het niet?
Barnaby Dixson, bioloog, zegt dat de borsten juist niks te maken hebben met de aantrekkingskracht van de vrouw. Volgens hem is een zandloperfiguur doorslaggevend. Vrouwen met een taille van 70 centimeter en heupomvang van 100 cm hebben een heup/taille ratio van 0,7. Dit schijnt biologisch gezien weer woest aantrekkelijk te zijn voor mannen, want het zou wijzen op vruchtbaarheid.
Dan is er ook nog een theorie van Mascia Lees waarin ze beweert dat de borsten er helemaal niet zitten voor de man, maar voor de vrouw zelf. Volgens haar heeft het iets te maken met de vetopslag. Vetopslag die vrouwen hard nodig hadden om te kunnen overleven en om zich voort te planten.
Hoe dan ook, het blijft een eigenaardig stel, maar wel een stel van jou alleen.
